Jabłka

Jedzenie jabłek wciąż jest na czasie. Media już się nimi nasyciły, ale przecież sezon na nie trwa w najlepsze! Teraz właśnie są właśnie najsmaczniejsze i najbardziej wartościowe.

Kolory jesieni

Jesień to moja ulubiona pora roku. Mimo, że pierwsze jej sygnały zwiastują wiele wcale nie miło witanych zmian. Dni stają się coraz krótsze, z głębi szaf trzeba wyciągać ciepłe, gryzące swetry, na straganach pojawia się znacznie mniej warzyw i owoców, a ich ceny zdecydowanie rosną. 

Przy bieganiu też zachodzą zmiany. Krótkie spodenki kończą sezon, za to coraz częściej pojawia się buff, kolorowe leginsy i dłuższe skarpetki... ale wszystkie te niedogodności rekompensuje mi bajkowa sceneria jesieni.

Uwielbiam te kolory, dające tyle spokoju i ciepła. 

Uwielbiam obsypane liśćmi chodniki, na których mogę psotnie rozrzucać liście. 

Uwielbiam zapach wilgotnej ziemi, unoszący się w lasach. 

Uwielbiam mgliste poranki, w których moje miasto znika. 

Uwielbiam wiatr, który rozwiewa moje włosy, wplątując w nie malutkie kolorowe liście. 

Uwielbiam świeżo zerwane z drzew dojrzałe jabłka.

Po prostu uwielbiam jesień, szkoda tylko, że ta najpiękniejsza, trwa tak krótko...

Życie po maratonie

Czuję się dziwnie.

Długie przygotowania do maratonu, marzenie o nim po nocach, planowanie rytmu dnia tak, aby znaleźć w nim czas na trening... a teraz czuję się rozdarta. Po tygodniowym wybiciu, przeziębieniu, natłoku spraw służbowych, wybiłam się z rytmu, który towarzyszył mi całe lato.

W planach mam jeszcze półmaraton w listopadzie, ale już wiem, że podejdę do niego już na luzie.

Biegnąc bez intensywnych przygotowań, nie myśląc o życiówce. Obecnie biegam tak długo jak moje ciało chce, bez napinania, bez planu, po prostu cieszę się chwilami jesiennego słońca w butach biegowych.

Mój organizm daje mi sygnały, że potrzebuje regeneracji. Staram się być dla niego dobra - jem dużo białka, witamin, piję świeże soki (z buraków i jabłek wciąż na topie ;).

hit tego roku hummus

Kolejny tydzień obiecuję sobie karnet na jogę, jednak obowiązki służbowe rzucają mnie po Polsce, więc odkładam to w czasie... na razie wciąż szukam motywacji na jogowanie w domu.

Na razie cieszę się tym stanem, ale nieśmiało czekam na kolejne wyzwania. 

Plany na przyszły rok wciąż się klarują, nic nie jest jeszcze postanowione. I mimo, że na mecie maratonu w to wątpiłam, coraz poważniej myślę o maratonie na wiosnę :)

Chlebek bananowy

Kiedy przesadzę z zakupami bananów i nie zjadam ich w terminie, wstydliwie zaczynają pokrywać się brązowymi plamkami, a później brązowieją ze smutku.

Nie przejmuję się ich humorami, bo wtedy idealnie nadają się na chlebek bananowy.

Przepisów na niego jest bez liku, a ja też nigdy nie trzymam się sztywno przepisów, wrzucam do miski wszystko co akurat znajduję w kuchennej szafce. Moja ulubiona baza na ten chlebek pochodzi z bloga

Wrześniowe przyjemności

No i liście zaczęły spadać z drzew...

Krótkie spodenki czas zmienić na trochę dłuższe leginsy, odkurzyć bluzy i koszulki z długim rękawem.

Metę na Narodowym! 36 Maraton Warszawski

Maraton biegnie się głową i nogami trochę też.

Człowiek przygotowuje się do niego kilometrami i miesiącami, śni o nim po nocach...

Głowę miałam naładowaną świetnie, nogi wydawałoby się, że też. Dlatego dzielnie wyruszyłam 28.09.2014 na linię startu.

Pierwsze kilometry były mieszanką ekscytacji, radości i ciągłego zerkania na zegarek czy nie biegnę za szybko. Emocje niosły mnie, więc oczywiście biegłam szybciej niż planowałam... eh błędy amatorów :).